اختر القاريء
فارسى
سوره معارج - تعداد آیات 44
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ( 1 ) 
تقاضاکننده‌ای تقاضای عذابی کرد که واقع شد!
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ( 2 )
این عذاب مخصوص کافران است، و هیچ کس نمی‌تواند آن را دفع کند،
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ ( 3 )
از سوی خداوند ذی المعارج [= خداوندی که فرشتگانش بر آسمانها صعود و عروج می‌کنند]!
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ( 4 )
فرشتگان و روح [= فرشته مقرّب خداوند] بسوی او عروج می‌کنند در آن روزی که مقدارش پنجاه هزار سال است!
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا ( 5 )
پس صبر جمیل پیشه کن،
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا ( 6 )
زیرا آنها آن روز را دور می‌بینند،
وَنَرَاهُ قَرِيبًا ( 7 )
و ما آن را نزدیک می‌بینیم!
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ ( 8 )
همان روز که آسمان همچون فلز گداخته می‌شود،
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ( 9 )
و کوه‌ها مانند پشم رنگین متلاشی خواهد بود،
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ( 10 )
و هیچ دوست صمیمی سراغ دوستش را نمی‌گیرد!
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ( 11 )
آنها را نشانشان می‌دهند (ولی هر کس گرفتار کار خویشتن است)، چنان است که گنهکار دوست می‌دارد فرزندان خود را در برابر عذاب آن روز فدا کند،
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ( 12 )
و همسر و برادرش را،
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ( 13 )
و قبیله‌اش را که همیشه از او حمایت می‌کرد،
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ ( 14 )
و همه مردم روی زمین را تا مایه نجاتش گردند؛
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ( 15 )
امّا هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آری) شعله‌های سوزان آتش است،
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ ( 16 )
دست و پا و پوست سر را می‌کند و می‌برد!
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ ( 17 )
و کسانی را که به فرمان خدا پشت کردند صدا می‌زند،
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ ( 18 )
و (همچنین آنها که) اموال را جمع و ذخیره کردند!
إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ( 19 )
به یقین انسان حریص و کم‌طاقت آفریده شده است،
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ( 20 )
هنگامی که بدی به او رسد بیتابی می‌کند،
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا ( 21 )
و هنگامی که خوبی به او رسد مانع دیگران می‌شود (و بخل می‌ورزد)،
إِلَّا الْمُصَلِّينَ ( 22 )
مگر نمازگزاران،
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ( 23 )
آنها که نمازها را پیوسته بجا می‌آورند،
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ ( 24 )
و آنها که در اموالشان حق معلومی است...
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ( 25 )
برای تقاضاکننده و محروم،
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ( 26 )
و آنها که به روز جزا ایمان دارند،
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ( 27 )
و آنها که از عذاب پروردگارشان بیمناکند،
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ ( 28 )
چرا که هیچ کس از عذاب پروردگارش در امان نیست،
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ( 29 )
و آنها که دامان خویش را (از بی‌عفّتی) حفظ می‌کنند،
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ( 30 )
جز با همسران و کنیزان (که در حکم همسرند آمیزش ندارند)، چرا که در بهره‌گیری از اینها مورد سرزنش نخواهند بود!
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ( 31 )
و هر کس جز اینها را طلب کند، متجاوز است!
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ( 32 )
و آنها که امانتها و عهد خود را رعایت می‌کنند،
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ( 33 )
و آنها که با ادای شهادتشان قیام می‌نمایند،
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ( 34 )
و آنها که بر نماز مواظبت دارند،
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ ( 35 )
آنان در باغهای بهشتی (پذیرایی و) گرامی داشته می‌شوند.
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ( 36 )
این کافران را چه می‌شود که با سرعت نزد تو می‌آیند...
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ ( 37 )
از راست و چپ، گروه گروه (و آرزوی بهشت دارند)!
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ ( 38 )
آیا هر یک از آنها (با این اعمال زشتش) طمع دارد که او را در بهشت پر نعمت الهی وارد کنند؟!
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ ( 39 )
هرگز چنین نیست؛ ما آنها را از آنچه خودشان می‌دانند آفریده‌ایم!
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ ( 40 )
سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها که ما قادریم...
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ( 41 )
که جای آنان را به کسانی بدهیم که از آنها بهترند؛ و ما هرگز مغلوب نخواهیم شد!
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ( 42 )
آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازی کنند تا زمانی که روز موعود خود را ملاقات نمایند!
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ ( 43 )
همان روز که از قبرها بسرعت خارج می‌شوند، گویی به سوی بتها می‌دوند...
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ ( 44 )
در حالی که چشمهایشان از شرم و وحشت به زیر افتاده، و پرده‌ای از ذلّت و خواری آنها را پوشانده است! این همان روزی است که به آنها وعده داده می‌شد!
اختر اللغة
اختر سوره
اختر تفسير
المشاركه
