Choose the reader
ไทย
สูเราะฮฺ อัฎ-ฎุหา - จำนวนข้อ 11
وَالضُّحَىٰ ( 1 ) 
ขอสาบานด้วยเวลาสาย
وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَىٰ ( 2 )
และด้วยเวลากลางคืนเมื่อมันมืด และสงัดเงียบ
مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ ( 3 )
พระเจ้าของเจ้ามิได้ทรงทอดทิ้งเจ้า และมิได้ทรงโกรธเคืองเจ้า
وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَىٰ ( 4 )
และแน่นอนเบื้องปลายเป็นการดียิ่งแก่เจ้ากว่าเบื้องต้น
وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ ( 5 )
และความแน่นอนพระเจ้าของเจ้าจะให้แก่เจ้าจนกว่าจะพอใจ
أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ ( 6 )
พระองค์มิได้ทรงพบเจ้าเป็นกำพร้าแล้วทรงให้ที่พึ่งดอกหรือ ?
وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ ( 7 )
และทรงพบเจ้าระเหเร่ร่อน แล้วก็ทรงชี้แนะทาง (แก่เจ้า) ดอกหรือ ?
وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ ( 8 )
และทรงพบเจ้าเป็นผู้ขัดสน แล้วให้มั่งคั่ง (แก่) เจ้าดอกหรือ ?
فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ( 9 )
ดังนั้นส่วนเด็กกำพร้าเจ้าอย่าข่มขี่
وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ( 10 )
และส่วนผู้เอ่ยขอนั้น เจ้าอย่าตวาดขับไล่
وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ( 11 )
และส่วนความโปรดปรานแห่งพระเจ้าของเจ้านั้น เจ้าจงแสดงออก
Choose language
Choose สูเราะฮฺ
Choose tafseer
Participate
